فیبروم های رحمی یا لیومیوم نوعی توده غیر سرطانی می باشد. فیبروم رحم اغلب در سال های باروری زنان ایجاد می شود. اندازه فیبروم ها متغییر است. وجود چند فیبروم به صورت همزمان امکان پذیر است.
در صورت تعدد فیبروم های رحمی، رحم به اندازه ای حجم خواهد شد که باعث اضافه وزن و فشار به قفسه سینه می شود. فیبروم های رحمی اغلب علائمی از خود نشان نمی دهند. بنابراین ممکن است برخی از زنان با وجود ابتلا به فیبروم رحمی، متوجه حضور فیبروم نشوند.
در این شرایط ممکن است در طی معاینه لگنی یا سونوگرافی، فیبروم های رحمی به طور اتفاقی شناسایی شوند. در ادامه این مقاله با فیبروم رحم و روش های درمانی آن آشنا خواهیم شد.
علل بروز فیبروم رحم چیست؟
علت دقیق تشکیل
فیبروم رحم مشخص نیست. با این وجود برخی از عوامل می توانند در ایجاد این بیماری موثر باشند. این عوامل عبارتند از:
علائم فیبروم رحمی چیست؟
در برخی از زنان، فیبروم رحمی بدون علائم ایجاد می شود. فیبروم رحمی با توجه به محل، اندازه و تعداد فیبروم ها، علائم متفاوتی از خود نشان می دهد. فیبروم رحمی به ندرت باعث ایجاد درد های شدید رحمی می شود. در ادامه برخی از شایع ترین علائم بیان خواهد شد.
- خونریزی شدید قاعدگی
- دوره های قاعدگی بیش از یک هفته طول می کشد
- فشار یا درد لگن
- تکرر ادرار
- مشکل در تخلیه مثانه
- یبوست
- کمردرد یا پا درد
فیبروم رحمی بر چه اساسی طبقه بندی می شود؟
فیبروم های رحمی بر اساس محل قرارگیری طبقه بندی می شوند. فیبروم های داخل دیواره در دیواره عضلانی رحم قرار دارند. فیبروم های زیر مخاطی به سمت داخل حفره رحمی رشد می کنند. فیبروم های ساب سروزال به سمت خارج رحم تشکیل می شوند.
فیبروم رحمی چگونه درمان می شود؟
روش های متعددی برای درمان فیبروم رحمی وجود دارد. پزشک با توجه به علائم ، روش درمانی را شروع خواهد کرد. پزشک برای تنظیم چرخه قاعدگی دارو های هورمونی تجویز می کند. دارو های هورمونی علائمی همانند خونریزی شدید دوران قاعدگی را کاهش می دهد.
دارو ها فیبروم های رحم را از بین نخواهند برد. با این وجود دارو ها می توانند اندازه و حجم فیبروم های رحمی را کم کنند. در ادامه برخی از شایع ترین دارو های هورمونی برای درمان فیبروم ذکر خواهد شد.
آگونیست های هورمون آزاد کننده گنادوتروپین (GnRH)
داروی هورمونی گنادوتروپین با جلوگیری از ترشح استروژن و پروژسترون، فیبروم های رحمی را درمان می کند. این دارو باعث ایجاد یائستگی موقت می شود. توقف دوران قاعدگی منجر به کوچک شدن اندازه فیبروم رحم می شود.
داروی آگونیست گنادوتروپین باعث عوارضی همانند گر گرفتگی می شود. دوره مصرف این دارو به طور معمول از 3 ماه تا 6 ماه است. استفاده طولانی مدت از این دارو می تواند منجر به پوکی استخوان گردد. بنابراین مصرف دارو بدون تجویز پزشک جایز نیست.
دستگاه داخل رحمی آزاد کننده پروژستین (IUD)
استفاده از ایودی می تواند خونریزی ناشی از فیبروم را کاهش دهد. استفاده از این وسیله تنها برای کاهش درد است. این دستگاه در درمان فیبروم موثر نیست. استفاده از ایودی از بارداری جلوگیری می کند.
ترانگزامیک اسید (Lysteda، Cyklokapron)
داروی غیر هورمونی تزانگزامیک اسید برای کاهش دوره قاعدگی تجویز می شود. در صورتی که بیمار دارای خونریزی شدید در دوران قاعدگی است؛ مصرف این دارو توصیه می شود. علاوه بر این دارو ممکن است دارو هایی همانند دارو های ضد بارداری خوراکی نیز به کاهش خونریزی دوران قاعدگی کمک کند. با این حال در تغییر اندازه فیبروم موثر نیستند.
داروهای ضد التهابی غیراستروئیدی (NSAIDs)
مصرف دارو های غیر هورمونی و ضد التهابی غیر استروئیدی در کاهش درد ناشی از فیبروم رحم کمک کننده است. دارو های ضد التهابی غیر استروئید در کاهش خونریزی ناشی از فیبروم رحم موثر نیست. پزشک ممکن است در صورت بروز خونریزی شدید و کم خونی مصرف ویتامین ها و آهن را توصیه کند.
در انتها
در اکثر زنان فیبروم رحم علائم یا نشانه ای از خود نشان نمی دهد. در بعضی افراد ممکن است علائم به شکل خفیف ظاهر شود. وجود فیبروم ها مانع از بارداری نمی شود. فیبروم رحمی سرطانی نیستند. در صورت مشاهده علائمی از فیبروم رحم بهتر است برای درمان آن اقدام کنید.
مرکز سونوگرافی و رادیولوژی دکتر وهاب آقایی با داشتن بهترین متخصصان بهترین خدمات را به بیماران ارائه می دهد. اگر شما علاقه مند به کسب اطلاعات بیشتر در مورد روش درمانی کلینیک وهاب آقایی و تیم حاذق این کلینیک هستید؛ با کلینیک دکتر وهاب آقایی تماس بگیرید.
