پیام‌های کلیدی برنامه وزیر پیشنهادی بهداشت دولت سیزدهم

به گزارش سلام دکتر ، در این راستا ، آمده است که سومین اصل قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران ، ایجاد یک اقتصاد عادلانه و عادلانه مطابق موازین اسلامی برای تأمین رفاه و فقر و رفع هرگونه محرومیت در غذا ، مسکن و بهداشت و بیمه.

اصل 43 همچنین به مسئولیت دولت در تامین نیازهای اولیه مسکن ، غذا و پوشاک ، بهداشت و آموزش و امکانات مورد نیاز برای تشکیل خانواده برای همه اشاره دارد. شفاف ترین و برجسته ترین مقررات قانونی ، اصل 29 قانون اساسی است که اصول و محدوده نظام سلامت و تأمین اجتماعی را به شرح زیر تعیین می کند: ارائه خدمات و حمایت های مالی فوق به هزینه مشارکت عمومی برای هر یک. فرد کشور “

با وجود قوانین پیشرفته برای پوشش همه جانبه مراقبت ها و مراقبت های بهداشتی و با وجود دستاوردهای غیرقابل انکار در سالهای پس از انقلاب شکوهمند اسلامی ، امروزه نظام مراقبت های بهداشتی با چالش ها و چالش هایی مانند نابرابری در دسترسی به خدمات بهداشتی و بار مالی ناشی از آن روبرو است. WHO در زمینه بحران ها و خطرات بهداشتی مانند همه گیری کووید ، نابرابری در برآوردن انتظارات پزشکی مردم و بی توجهی به مولفه های اجتماعی که سلامت را تعیین می کند ، مانند اشتغال ، امنیت شغلی ، امنیت غذایی ، آب سالم و مسکن ایمن ، سواد ، رفاه و با رشد دوران کودکی روبرو شوید.

یکی از دلایل اصلی این مشکل عدم ادغام در ارکان نظام سلامت ، اتلاف منابع مالی ، تولید و توزیع نامتناسب منابع انسانی ، مشکلات ساختاری در تصمیم گیری و نهادهای اجرایی ، ضعف مدیریت و بین بخشی است. به مکانیزم های مدیریتی ، تضاد منافع وی به حضور همزمان کارکنان در پست های خدماتی و رهبری و عدم همکاری قابل توجه بین بخش های توسعه اشاره کرد.

اعلام سیاست کلی سلامت ، که توسط مقام معظم رهبری در آوریل 2014 برای اولین بار پس از پیروزی شکوهمند انقلاب اسلامی اعلام شد ، مهمترین سند راهبردی سلامت است که چشم انداز ایران در بخش سلامت را مشخص می کند و باید مورد توجه قرار گیرد. وزارت بهداشت میان مدت و عملیاتی. بنابراین ، برنامه پیشنهادی نشان دهنده تعهد وزارت بهداشت ، درمان و آموزش پزشکی است که بر بخش بهداشت نظارت دارد ، با اتخاذ 14 مورد از سیاست های کلی سلامت به عنوان استراتژی های کلان ، این سیاست ها را اتخاذ می کند.

اولین پیام: مشارکت و همکاری همه ذینفعان و ذینفعان در سلامت و رفاه جامعه کلید موفقیت و دستیابی به اهداف این سیاست ها است.

– پیام دوم: هماهنگی و ادغام با سایر سیاست های سیستم و اقتصاد کلان و تفکر اجتماعی اصول مورد علاقه است.

پیام سوم: تخصص ، تخصص و تصمیمات مبتنی بر دانش کارایی را افزایش داده و آسیب ها را کاهش می دهد. بنابراین ، اجرای سیاست های کلی سلامت بر عهده کل سیستم و دولت است ، اما رهبری و حمایت اصلی همچنان بر عهده وزارت بهداشت ، درمان و آموزش پزشکی خواهد بود.

پیام چهارم: کاهش مهلت ها و رسیدگی به مسائل مدیریتی و واگذاری کار به عموم مردم و بخش غیردولتی در زمینه مدیریت خوب سیستم. بنابراین ، وزارت بهداشت ، درمان و آموزش پزشکی ، برای آمادگی برای مشارکت بخش خصوصی ، تعاونی ها و موسسات خیریه در ارائه خدمات پزشکی ، به تدریج تا حد امکان از خدمات مستقیم دور شده و نقش قیمومیت ، کنترل ، صلیب. – هماهنگی بخشی و حمایت از سلامت.

پیام 5: برنامه ریزی مبتنی بر شواهد و تمرکز بر نقاط قوت و ضعف ، و همچنین فرصت ها و تهدیدها در شرایط کنونی کشور ، هر سال توسعه راهبردی سیستم سلامت را تضمین می کند. بنابراین ، اجرای استراتژی ها و اجرای سیاست های کلی سلامت به طور همزمان از طریق سه روش تدوین قوانین (برنامه های توسعه پنج ساله و سایر قوانین موضوعی) و قوانین ، دستور کار شوراهای راهبردی و کمیته های اجرایی وزارت سلامتی. به

پیام 6: پیاده سازی و نظارت بر برنامه ها و اقدامات مبتنی بر استراتژی ها و سیاست ها مستلزم زمان بندی دقیق این برنامه ها و اقدامات مرتبط است. بنابراین ، سیاست کلی سلامت یک نقشه راه برای بخش سلامت در سالهای باقی مانده از منظر ایران 1404 است.

– پیام هفتم: توسعه بهداشت عمومی موتور اصلی یک چرخه اقتصادی پایدار کشور است. بنابراین ، سیاست های کلی سلامت مجموعه ای جامع و جامع از سیاست ها با هدف پوشش جامع سلامت و گنجاندن سلامت در همه سیاست ها است. بنابراین ، اجرای همه سیاست های اجرایی آن باید همزمان و با در نظر گرفتن قابلیت های اجرایی مورد توجه قرار گیرد.

پیام 8: ارزیابی روشی برای دستیابی به بهبود عملکرد در اجرای سیاست است. بنابراین ، یکی از مراحل مهم در توسعه این برنامه تهیه شاخص هایی برای ارزیابی اجرای سیاست ها و اهداف زیر است. در طول اجرای برنامه ، روند اجرای سیاست ها و اهداف آنها به طور مرتب مورد ارزیابی قرار می گیرد.

پیام نهم: هدف نهایی نظام سلامت بهره مندی عادلانه مردم از سلامت همه جانبه و برآوردن نیازها و انتظارات معقول جامعه و محصولاتی است که یک سیستم م exثر انتظار دارد ، بهبود سلامت شهروندان ، حفاظت از آنها در برابر هزینه های بهداشتی و رضایت آنها نفرت مدیران نظام سلامت در این دوره ، تحقق کامل هدف نهایی نظام سلامت است.

چشم انداز سلامت ایران ؛ در وهله اول در منطقه جنوب غربی آسیا

طبق برنامه پیشنهادی وزیر بهداشت 13 ؛ چشم انداز جامعه ایران در چشم انداز 1404 به شرح زیر است: جامعه ای که در رأس خوشبختی بشر در پرتو یک سیستم بهداشتی م effectiveثر ، عادلانه و مبتکرانه در جنوب غربی آسیا از نظر شاخص های سلامت ، صلاحیت علمی در علم و فناوری و غرب قطب جنوب و جهان اسلام. دوره سیزدهم دولت با آخرین سال در انتظار ، مسئولیت متولی نظام سلامت و سایر مدیران اجرایی را دوچندان کرده است.

برنامه پیشنهادی وزیر بهداشت را با دو چالش نشان می دهد: کرونا و تحریم

بنابراین ، برنامه اجرای این دوره از کار که با رویدادهای مهمی مانند اپیدمی کووید 19 و ادامه و تشدید تحریم های جهانی خودسر همراه است ، بر اساس مدیریت پاسخگویی است. اولویت های اجرایی بر اساس چالش های موجود در سیستم سلامت مشخص شده اند و متعهد به اجرای آنها طی یک سال هستند.

مدیریت حسابداری ، رویکرد اساسی برنامه

پاسخگویی و پاسخگویی از اجزای کلیدی حکمرانی خوب در نظام سلامت است. در این برنامه ، مسئولیت پذیری ، تعهد ، پاسخگویی ، پاسخگویی ، شواهد ، اعتبار ، بدون تعارض منافع و مدیریت مشترک به عنوان ستون و زیر بنای وزارت بهداشت ، درمان و آموزش پزشکی در نظر گرفته شده است.

وعده های وزیر بهداشت توسط دولت سیزدهم

اهداف استراتژیک برنامه ؛

در برنامه اقدام عین اللهی وزیر بهداشت که توسط دولت سیزدهم پیشنهاد شده است ، به وضوح آمده است که من خود و همکارانم را تلاشی معقول برای دستیابی به اهداف استراتژیک زیر برای نظام سلامت می دانم:

– دسترسی ، دسترسی ، خرید و بهره مندی از خدمات اولیه پزشکی را برای همه فراهم کنید.

– تضمین برابری در تأمین منابع و دسترسی به مراقبت های بهداشتی.

– بهبود کارایی و اثربخشی سیستم سلامت.

ایجاد حمایت مالی بر اساس توانایی افراد در پرداخت هزینه های درمانی.

– ارتقاء کیفیت خدمات ، کالاهای مراقبتی و سلامت محور

– حفظ کرامت انسانی هنگام دریافت خدمات پزشکی

– بزرگترین کشور منطقه در زمینه دانش و آموزش و تحقیقات پزشکی

استراتژی ها و ابزارهای سیاست گذاری

بر اساس تجربه بین المللی و ارزیابی برنامه قبلی اجرا شده و باقی مانده ، من ابزارهای زیر را برای دستیابی به اهداف استراتژیک در نظر گرفته و استفاده خواهم کرد:

– چابکی سیستم بهداشتی در مواجهه با شرایط اضطراری ، بحران ها و خطرات سلامتی.

با اولویت بندی درمان ، شبکه مراقبت های اولیه بهداشتی را تقویت کرده و سلامت را ارتقا دهید.

– ایجاد و ارتقای مسئولیت اجتماعی و مشارکت فعال افراد ، خانواده ها ، جامعه و جامعه مدنی در تأمین ، حفظ و ارتقای سلامت.

– حمایت از تبدیل سلامت به بحث کلیدی در مورد ارکان مدیریت و ارتقای سلامت در کلیه سیاست ها و برنامه های توسعه.

– بازسازی سیستم آموزش ، تحقیقات و فناوری علوم پزشکی ، به منظور رفع نیازهای بهداشتی جامعه در چارچوب سیاست مدیریت زمین.

– تقویت صلاحیت و مدیریت سیستم بهداشتی با تفکیک عملکردها و نقشه ها و ایجاد سیستم سلامت الکترونیکی و ایجاد جریان شفاف اطلاعات با در نظر گرفتن حریم خصوصی داده های شخصی و حفظ حریم خصوصی افراد.

– نظارت منظم و ضرورت اصلاح عوامل تعیین کننده اجتماعی سلامت.

– شناسایی و اطمینان از منابع مالی پایدار و اصلاح سیستم پرداخت و جبران خسارت.

– اجتماعی شدن سلامت با تقویت نقش افراد در خدمت رسانی به خود و مشارکت فعال و سازمان یافته آنها در تعیین اولویت ها ، برنامه ریزی ، شناسایی و جذب منابع ، پیاده سازی و ارزیابی خدمات و افزایش حداکثر ظرفیت اهداکنندگان سلامت.

– گذار به خودکفایی کشور در تامین دارو ، واکسن ، لوازم و تجهیزات پزشکی بر اساس تقاضا و بر اساس منطق ارزیابی فناوری های بهداشتی.

انتهای پیام