دفاع در برابر مقامات ناجور 

داروین عجام اوغلو و جیمز رابینسون در قرون گذشته دو مورد از این راهها را در کتاب ذکر کرده اند. آتنيان قرن ها پيش از ميلاد مسيح اين نوع حكومت را داشتند كه ارسطو درباره آن مي نويسد: “آتنيان مسئول بودند”. (ص 68) حاکم آتنی کریستین سازمانی را در این شهر به نام “تبعید” تأسیس کرد. طبق قانون اخراج ، مجمع مردم می تواند تصمیم بگیرد که کسی را اخراج کند یا خیر. اگر حداقل 6000 نفر رای داده اند و حداقل نیمی با اخراج موافقت کرده اند ، هر شهروند باید نام شخصی خود را به عنوان اخراج بر روی یک کاغذ بنویسد.

ارسطو معتقد بود که این قانون به دلیل شک و تردید صاحبان قدرت تصویب شده است. اگرچه تنها 15 نفر در 180 سال از عمر خود اخراج شده اند ، اما تنها تهدید اخراج باعث شده است که طبقات فرودست بتوانند طبقات بالا را تحت انضباط و کنترل قرار دهند.

مردم سینا در شمال ایتالیا نیز هنجارهایی (قوانین اجتماعی) برای کنترل سیاستمداران در قرون وسطی و از قرن 12 تا 14 توسعه دادند. آنها می توانند به سیاستمداران که بیش از حد بزرگ شده اند به دلیل تجاوزگری خود “نام عجیب” بدهند.

آنها نام میلان جراردو کاگاپیستو را که چهار بار از سال 1141 تا 1180 عضو شورا بود ، Cagapisto ، به معنی “پیستون مدفوع” نامگذاری کردند. برادران و نام مستعار کوکاکولا “آسیاب در جعبه” بودند و آندریا کاگینوسا “آسیاب در شلوار” را ترجمه کرد و کوکاکولا به معنی “آسیاب در جعبه” و کاگاتوسی به معنی “آسیاب سم”. “اگر شخصی از مزایای بیش از حد شدید یا سوء استفاده کننده استفاده کند ، این خطر را دارد که نام مستعار را از مدفوع با پیشوند بگیرد.” (صفحه 17)

اداره اخراج و افزودن تاریخ دو ابزاری است که مردم برای دفاع از خود در برابر ظلم و ستم مقامات ظالم به کار گرفته اند. مردم همیشه به راه هایی برای دفاع از خود در برابر مقامات بد احتیاج دارند.

توضیحات کتاب: راه باریک آزادی ، توسط داروین اجمل و جیمز رابینسون ، انتشارات روزانه ، 2016.

* عضو هیئت علمی دانشگاه شهید بهشتی