سوگواری محرم؛ برای آینده سازی یا بازگشت به گذشته؟

زیرا در قرآن می خوانیم که بهشت ​​رفتن آسان نیست. در قرآن آمده است كه ما پيشينيان شما را به گونه اي آزمايش كرديم كه به تاخير افتادند زيرا مجبور شدند پس از آزمايش هاي سخت وارد بهشت ​​شوند. از سوی دیگر در روایات می بینیم که مثلاً امام صادق (ع) می فرمایند: هرکس از حسین (ع) یاد کند و اشک از چشم او مانند زنبور عسل جاری شود ، پاداش او با خداست ، او خداست و هست. کمتر از آنکه او بهشت ​​را دوست داشته باشد ، غیرممکن است.

اگر بهشت ​​مملو از مشکلات و مشکلات است ، چگونه می توانیم برای حسین (ع) بهشتی با اشک باشیم؟ پاسخ این است که باید آثار گریه بر حسین را در نظر گرفت. وقتی برای حاکم شهدا اشک می ریزیم ، به این معنی است که او را می شناسیم و می دانیم که او چه کرده است و از ما چه می خواهد. بنابراین عزاداری حسین (ع) نه تنها نگاه به گذشته است ، بلکه آینده را برای ساختن آینده نگاه می کند.

عزاداری محرم ساختن آینده است نه بازگشت به گذشته ، بنابراین در حرم عاشورا از خداوندی که ما را به معرفت حسین (ع) و خانواده اش تربیت کرد نزد ما می خواهیم. مرا در همان مسیر تأثیر آن حضور در حرم حسین علیه السلام یا بزرگداشت مصیبت اوست.

بنابراین ، ابن قولویه قائومی هفده روایت را در کتاب معتبر “کمیل الزیارات” جمع آوری کرده و نشان می دهد که همه پاداش هایی که در گریه حسین (ع) و حرمش وعده داده شده است ، واقعی است ، اما دریافت همه این پاداش ها و پاداش ها مشروط است. است. همچنین دارای است و آن جستجوی دانش است. باید سعی کنیم در مکتب حسین (ع) بصیرت و دانش کسب کنیم.