از خشکسالی اجتماعی- اقتصادی چه می‌دانیم؟

به گزارش تیتر نیوز خشکسالی های اقتصادی-اجتماعی تأثیر بسزایی در ابعاد مختلف اقتصادی ، به ویژه انواع خاصی از محصولات اقتصادی و کالاها دارد. تعریف خشکسالی اقتصادی-اقتصادی ترکیبی از عرضه و تقاضای تعدادی از کالاهای اقتصادی با خشکسالی هواشناسی ، هیدرولوژی و کشاورزی است.

وقوع چنین خشکسالی هایی به روندهای زمانی و محلی و تقاضای تعریف خشکسالی بستگی دارد. تأمین برق بسیاری از کالاهای اقتصادی مانند آب ، مراتع ، غلات ، ماهی و مایعات به آب و هوا بستگی دارد. به دلیل تغییرات طبیعی آب و هوا ، تأمین آب در بعضی از سالها کافی است ، اما در سالهای دیگر برای تأمین نیازهای انسانی و زیست محیطی کافی نیست. خشکسالی اقتصادی – اجتماعی زمانی اتفاق می افتد که تقاضا برای یک کالای اقتصادی خاص به دلیل کمبود آب بیش از حد معمول باشد. به عنوان مثال ، در اروگوئه ، خشکسالی 1989- 1989 به طور قابل توجهی تولید برق را کاهش داد. کاهش تولید برق دولت را مجبور به واردات نفت گران تر و استفاده از ابزار تبادل انرژی برای تأمین نیازهای مردم کرده است.

طبق مرکز ملی نظارت و آگاهی از خشکسالی ، در بسیاری از موارد ، تقاضا برای کالاهای اقتصادی در نتیجه رشد جمعیت و مصرف سرانه رشد می کند. تحویل محصول همچنین ممکن است با بهره وری تولید و فناوری یا ساخت مخازنی که ظرفیت ذخیره آب را افزایش می دهند ، افزایش یابد. با توجه به نیاز انسان به آب بیشتر برای تأمین شهری ، کشاورزی ، صنعتی و غیره ، امروزه در جوامع مختلف ، به ویژه در کشورهای پیشرفته ، سدهای بزرگ و مخازن آب ایجاد شده است تا اطمینان حاصل شود که چنین نیازهایی برآورده می شود. با ذخیره آب در این مخازن در هوای گرم ، می توان آب را برای دوره های خشکسالی تأمین کرد ، اما در طی برخی از خشکسالی های طولانی و طولانی ، اوضاع به حدی بدتر می شود که چنین سازه هایی نمی توانند نیاز آب را برآورده کنند. نیاز آب در این دوره بسیار بیشتر از تأمین آب توسط این سازه ها است.

به گفته هسدیل ، برنامه ریزی و مدیریت منابع آب به برآورد سیستم های هیدرولیکی و منابع تأمین آب و میزان آب مورد نیاز از این منابع برای تأمین آب در هنگام تخلیه منابع آب بستگی دارد. بنابراین ، خرابی و ناکارآمدی این سیستم ها در تأمین آب به دلیل کمبود آب و خشکسالی به دلیل مدیریت و برنامه ریزی نامناسب آب و دلایل هیدرولوژیکی. غالباً با تأمین آب کمتر و محدودتری نیاز به وجود می آید. در خشکسالی های اقتصادی-اجتماعی ، دما معمولاً تا حد حساس و به دنبال آن تبخیر و گرم شدن افزایش می یابد.

در این دوره ها نیاز به آب بیش از حد طبیعی می شود. بنابراین ، چنین حوادثی منجر به قحطی گسترده و تجاوز جمعی به مناطق آسیب دیده می شود. از طرف دیگر ، برآورد دقیق مقدار آب مورد نیاز برای مصارف مختلف دشوار است. نیاز به آب برای مصارف خانگی ، دام ، آبیاری و کشاورزی ، صنعتی ، تولید انرژی ، تفریح ​​و اهداف زیست محیطی با عدم اطمینان زیادی در مورد تخصیص ، کیفیت ، کمیت و تنوع کوتاه مدت ، میزان مصرف و سرعت رشد همراه است. هدف اصلی مدیریت و برنامه ریزی منابع آب ، کاهش اندازه باقیمانده سیستم های تأمین آب یا خشکسالی های اقتصادی-اجتماعی است.

انتهای پیام