از محو کار کودک تا واقعیت زندگی کودکان کار  

به گزارش تیتر نیوز ، طاهیری پژوه در خاطرات خود نوشت: حوادث کودکان کار هر روز پیچیده تر می شود و حضور روزمره آنها در خیابان ها سیاست های لازم در این زمینه را ضروری می کند. بیش از یک سال از تصویب کنوانسیون حقوق کودک می گذرد و کنفرانس بین المللی سازمان های بین المللی کار کودکان را ممنوع کرده و خواستار پایان بهره برداری از کودکان و اقدامات ملی شده است.

این یادداشت می افزاید: “سازمان ملل و سازمان بین المللی کار خواستار برنامه هایی برای پایان دادن به کار کودکان تا 25-2525 و از بین بردن فقر جهانی شده اند.” وقتی برنامه اعلام شد ، مسئولان برنامه فکر کردند که سالها پیش است و با اجرای برنامه های بلند مدت و کوتاه مدت می توان به این مهم دست یافت. در سال های اخیر ، با تکیه بر کمک های مالی بین المللی و تلاش فعالان جامعه مدنی برای اجرای برنامه ها و برنامه های آموزشی ضد فقر ، جمعیت کار کودکان تا سال 2016 به میزان قابل توجهی کاهش یافته است اما تا سال 2016 کاهش یافته است. از سال 2016 ، این رشد به طور قابل توجهی کند شده است.

مسئله کار کودکان در جهان و ایران واقعیت دردناکی است که توجه چندانی به آن نشده است ، و به همان اندازه که فقر ، جهل ، نابرابری و خشونت وجود دارد ، مشکل کار کودکان همچنان پابرجاست. کار کودکان نقض حقوق آنها است که اغلب نادیده گرفته می شود. از آنجا که کودکان مدتهاست که در اقتصاد کشاورزی در مزارع و سایر اعضای خانواده کار می کنند ، این سهل انگاری موجه به نظر می رسد. البته این سهل انگاری شرم آور توسط دولت ها ، بازار تجارت جهانی و شاخه های مختلف دولتی انجام می شود که علی رغم همه قوانین و توافق نامه ها ، با تکیه بر کار خود از کار کودکان و اقتصاد زیرزمینی بهره می برند. .

کار کودکان ارزان است. کودکان از نظر جسمی و روانی اطاعت می کنند. کودکان اتحادیه ندارند و قابل پیگرد قانونی نیستند. عدم اراده سیاسی برای پایان دادن به کار کودکان یکی از دلایل اصلی ادامه حضور کودکان در بازار کار است.

در این تفاهم نامه همچنین تأکید شده است که فعالان جامعه مدنی تلاش کرده اند تا رهبران و مردم سراسر جهان را در مورد این مسئله اجتماعی حساس کنند. تجربه عملی و واقعیت زندگی کودکان کار نشان می دهد که فقط امضای قرارداد و راهپیمایی برای پایان کار کودکان کافی نیست و چنین اقداماتی مشکلی را حل نمی کند. فعالان جامعه مدنی در همه زمینه های زندگی حضور دارند و تجارب زندگی کودکان کار نشان داده است که ما نمی توانیم منتظر توزیع مناسب ثروت و اصلاح ساختارهای اقتصادی به نفع کودکان در سراسر جهان باشیم تا از کار به طور کامل حمایت کنند. کودکان و سو abuse استفاده از آنها فعالان جامعه مدنی از کودکان شاغل در سازمان های غیردولتی پشتیبانی عملی کرده اند و از طریق آموزش و تشویق برای سلامتی کودکان و حمایت همه جانبه ، آنها از طریق تجارب زندگی نمونه خوبی برای جهانیان قرار داده اند. کودکان کار را کاهش می دهند.

در ایران ، علیرغم امضای قوانین بی شماری و کنوانسیون حقوق کودک ، 182 کنوانسیون در مورد حذف بدترین اشکال کار کودکان و وجود قوانینی مانند قانون اساسی (ماده 30) ، قانون کار ( ماده 80 ، 81 ، (83) ، قانون مجازات اسلامی (ماده 1931) ، قانون حمایت از كودكان و بزرگسالان ، بسیاری از كودكان برای تأمین معاش مجبور به كار می شوند ، این قوانین نتوانسته است از حمایت خوبی برای بستر را فراهم کنید. در برنامه ششم توسعه ، دولت متعهد شده است که 25 درصد از جمعیت کودکان کار را کاهش دهد. برای اولین بار ، کودکان کار در برنامه توسعه ملی ذکر شده بودند ، اما حتی در اینجا ، هیچ داده ای در مورد کودکان کار ارائه نشده است که بتواند ارزیابی روشنی از برنامه در پایان برنامه ششم ارائه دهد. اقدامات انجام شده بیشتر بر روی حذف فیزیکی اجباری کودکان از خیابان ها متمرکز است. این شیوه ها کودکان را مجبور به انجام کارهای خطرناک تر و دشوارتر مانند جمع آوری زباله و سایر مواردی می کند که تأثیر چندانی در بهبود شرایط کار کودکان نداشت. برخی از مداخلات دولت ، از جمله یارانه ها ، به کودکان افغان اجازه می دهد تا در مدارس ایران (که در حال حاضر برای بچه های کلاس اول با مشکلات جدی روبرو هستند) ، برنامه ریزی کودک و خانواده سازمان بهزیستی و فعالیت های غیر دولتی باعث بهبود شرایط زندگی کودکان شده اند. کار کارآمد بود.

گفته می شود که حضور روزانه کودکان در خیابان ها ، کار کودکان در کارگاه های زیرزمینی نشان می دهد که این اقدامات ناکافی است و مشکل کار کودکان بدون توسعه پایدار و همه جانبه قابل حل نیست. اخیراً روز جهانی منع سو Ab استفاده از کودکان در کشور به یک سنت تبدیل شده است و آنها برای آن جشنی برپا می کنند و می خواهند کودکان با کمک کوله پشتی ها احساس بهتری داشته باشند و جشن بگیرند. بهانه این یادآوری دعوت از دختران کارگر برای جشن گرفتن روز دختر و روز جهانی علیه کودک آزاری است. ادبیات و شیوه های اینگونه بازی ها نشان می دهد که ، علی رغم ادعاها ، موضوع کار کودکان هنوز به درستی شناسایی نشده است و سیاست گذاران از این پدیده که اولین گام در سیاست گذاری است ، بی اطلاع هستند.

در روز مبارزه با استثمار کودکان ، فریاد علیه کار کودکان ، فریاد برده داری کودکان و فریاد آموزش فراگیر باید شنیده شود ، و جوامع می توانند از خانواده ها محافظت کنند و حقوق بشر را برای کودکان در سراسر جهان تضمین کنند. بهترین مکان را بسازید . از خانواده ها

انتهای پیام