رازهای یک گزارشگر خوب با نگاهی به اشتباهات گزارش ایران ـ بحرین

غلامعلی پیرانی ، خبرنگار مشهور صدا و سیما ، با انتقاد از بازی ایران و بحرین تأکید کرد که روزنامه نگاران ما نباید به بینندگان پول قرض دهند. وی به تیتر نیوز گفت: “در برابر بحرین و ما در این کشور پیروز نشده ایم که تکرار آن برای مخاطبان دشوار خواهد بود.” باید بگویم که ما در 7 سپتامبر 1953 بحرین را 1-0 شکست دادیم و در 14 اکتبر 1998 بحرین را 6-0 شکست دادیم. ما 18 بازی مقابل بحرین داشتیم که ایران برای ایران پیروز شد ، بحر برای بحرین و تیم ها برای هر دو تیم قهرمان بودند. تاکنون ایران دو بار بحرین را در خانه شکست داده است.

وی افزود: در آخرین بازی ایران برابر بحرین ، ما با پیروزی 0-0 پیروز شدیم ، سردار آزمون دو گل و مهدی تریمی یک گل به ثمر رساندند و سرمربی ما آقای دراگون اسکوک کار بزرگی انجام داد. انجام شد. ما نباید در کار گزارشگری و تفسیر به کار مربی اعتراض کنیم. “زیرا نه او و نه بازیگران از موضوعاتی که ما مطرح می کنیم اطلاع ندارند.” بنابراین بیهوده سعی می کنیم از میکروفونی که بصورت زنده پخش می شود درخواست کنیم تا به بازیکنی که در زمین بازی می کند بگوییم که باید این کار را انجام دهد. این نشان نمی دهد که خبرنگار بیش از حد آگاه است ، اما ضعف خبرنگار است که از راه دور مسائل را مطرح می کند و این مسئولیت سرمربی است.

رئیس مجلس با تمجید از یک وب سایت خارجی در تعریف و تمجید از یکی از اعضای تیم ملی گفت: مجله اوجاگو پرتغال نوشت که ترامپ در چالش ایران و بحرین عالی عمل کرده و یک گل به میزبان و دو پاس گل داده است. خوب است که به وب سایت ها یا روزنامه های بازی نگاه کنیم و این موارد را مطرح کنیم ، اما اگر ما قبلاً این مسائل را مطرح کنیم و این اتفاق نیفتد ، آن را گزارش می دهیم و خراب می کنیم. وقتی تیمی وارد زمین می شود نتیجه کار تیمی است و باید به صورت انفرادی برنده شویم.

بگذارید بگوییم داشتن صدای قابل قبول و صدای مناسب استاندارد پخش است ، اما اول از همه داشتن اعتماد به نفس ، داشتن شهامت و جسارت بیان و کمی غرور و اراده قوی در حالی که در صحنه حضور داریم اساساً ، وی خاطرنشان كرد كه یك روزنامه نگار “یك خبرنگار خوب باید دارای توانایی داخلی در زبان و ذهنیت قوی برای استفاده از هر نقطه در جای خود باشد.” اما از آنجا که تلویزیون تأکید می کند که نباید وقت با ارزش هوایی را هدر داد ، یک خبرنگار باید از عباراتی منضبط ، موجز و متعادل استفاده کند. نکات کلیدی باید به طور مرتب مرتب شده و نقاط باید به طور خلاصه در کنار عکس ها قرار داده شوند. خبرنگار باید از استفاده از کلمات و عبارات مبهم و گیج کننده خودداری کند. در نوشتن مقاله ، از جملات تاریک و آشنا استفاده کنید و سعی کنید همین مقاله را در سخنرانی ها و گزارش های وی مشاهده کنید.

سپس مجریان ورزشی باتجربه سایر خصوصیات یک خبرنگار خوب را توصیف می کنند: یک خبرنگار خوب باید از استفاده از کلمات و عبارات غیرضروری خودداری کند. از اختصارات استفاده نکنید زیرا اکثر بینندگان ممکن است درک نکنند ، به عنوان مثال ، او (FIFA) FIFA می شود. از ذکر آدرس برخی از افرادی که مجبور است با آنها کار کند و از آنها با عنوان رسمی شغلی استفاده می کند خودداری کنید. یعنی اگر او قصد دارد به مربی مراجعه کند ، باید در گزارش خود دقیقاً بگوید که کیست و شغلش چیست. از جملات مبهم و نامناسب استفاده نکنید و از کلمه ما برای ارجاع به خود استفاده نکنید.

به گفته پیرانی ، خبرنگار نباید از تلفظ زیاد در قوانین استفاده کند و برای جلوگیری از هرگونه سو mis تعبیر ، بهتر است به جای استفاده از ضمایر “او” یا “آنها” ، نام افراد را در کل گزارش ذکر کنید. اما عدم ذکر یک شخص به همان اندازه که خبرنگار می پرسد و بیننده فکر می کند این یک نیم کاسه است و اگر نام یک شخص بیش از حد معمول ذکر شود مشکلی وجود دارد.

این خبرنگار باتجربه ادامه داد: در گزارشگری به ترتیب باید از استفاده از اولین و آخرین نکته خودداری کنیم و توجه داشته باشیم که این نقاط برای روزنامه استفاده می شود نه برای گزارش ها. خبرنگار باید سعی کند بدون نیاز به استفاده از نکات اضافی برای تأکید بر مطالب ، مطالب را خلاصه کند. از آنجا که رسانه ها وقایع را به هنگام وقوع پوشش می دهند ، بهتر است هنگام احیای گزارش ، از آنچه در گزارش وجود دارد استفاده شود. در حال حاضر از افعال برای نیرومندی و قدرت دادن به جملات استفاده می شود.

غلامعلی پیرانی

پیرانی در این زمینه مثالی زد و خاطرنشان كرد: گاهی اوقات می بینم كه میهمان به عنوان مترجم در كنار خبرنگار در استودیو قرار می گیرند. ما می گوییم که گزارش یا توصیف تجلی واقعیتی است که اتفاق می افتد و نمی توانیم آنچه را ندیده ایم توصیف کنیم. روزنامه ای به یاد من نوشت: “بهتر است تیم ایران به گونه ای مقابل کره جنوبی بازی کند که بتواند رقبا را پشت سر بگذارد و فرصت را غنیمت بشمارد و در برابر کره پاسخ دهد. G تعدادی گل به ثمر رسانده است. طبیعتاً کره بازی ایران را تماشا کرده بود و سرمربی این کشور این نکات را بررسی کرده بود. اگر ما همین کار را بکنیم و موضوع را به ذهن بیننده بیندازیم ، شاهد 100 خواهیم بود که کره چنین کاری نخواهد کرد و ما به تماشاگر بدهکار هستیم. . خبرنگار مجبور است کاری انجام دهد تا بیننده مجبور نشود ، خصوصاً در تلویزیون. مواردی وجود دارد که خبرنگار می گوید من صد در صد می دانم که بازی با پیروزی تیم ما به پایان می رسد ، در صورت عدم رسیدن به بازی ، خود را به تماشاگر قرض می دهد و خود را از دست می دهد. بنابراین باید صبر کنیم و ببینیم چه اتفاقی می افتد. بعضی اوقات می بینیم که متأسفانه گزارشگران ما ، حتی وقتی که دروازه از خط دروازه عبور می کند ، فریاد می کشند که این اتفاق در جام جهانی مسکو رخ داده است. متأسفانه دیدیم که هدف به ثمر رسید ، میلیون ها بیننده بازی را تماشا کردند و پس از اعلام گل از جای خود برخاستند ، اما بعد از اینکه داور گل را قبول نکرد ، بسیاری تلویزیون های خود را شکستند و ناراحت و ناراحت شدند. گزارشگر اعتبار خود را نیز از دست داد. بهتر است هنگام عبور توپ از خط دروازه فریاد نزنید و بگویید که دروازه از خط دروازه عبور کرده است. داور سپس مانفیلد را نشان می دهد و مشخص است که توپ ضربه خورده است ، سپس ما باید اعلام کنیم که گل با اطمینان به ثمر رسیده است. بگذارید بگوییم کسی یک گل به ثمر رساند ، بنابراین اجازه دهید گزارش خود را ادامه دهیم. گاهی لازم است در لذت مخاطب سکوت کنیم.

این گزارشگر که در یازدهمین جشنواره بین المللی رادیوی ورزشی برنده این جایزه شده است ، درباره راز خوب گزارشگری گفت: راز گزارشگری این است که بدانید چه موقع باید سکوت کرد و اجازه دهید عکس های شما حرف بزنند. در برخی ورزش ها ، آمار اصلی است ، اما من فکر می کنم بهترین گزارش گزارشی است که محدود به شناسایی و توضیح باشد ، تصاویر را تقویت کند و از داده ها و جزئیاتی که بیننده را از بازی جدا می کند ، جلوگیری کند.

این راوی افزود: “گاهی اوقات می بینیم که بازیکنی توپ دارد و به سمت خط 18 متری حریف قدم می گذارد ، اما گزارشگر ناگهان به بازیکن دیگری روی می آورد و می گوید که او در یک بازی خاص برای تیم خاصی بازی می کند. دو گل به ثمر رساند. در این حالت ، گزارشگر سیم را قطع می کند که صدا را به مخاطب منتقل می کند. گزارشگر باید در برابر هر نوع وسوسه ای مقاومت کند تا خبرنگار را کمی بیشتر از سایر موضوعات دعوت کند ، و نیازی به ذکر کمبود ورزشکار نیست.

پیرانانی که 50 سال سابقه کار دارد گفت: “اکنون که تماشاگران روی نیمکت نشسته اند و بازی ها در حال انجام است ، بهتر است ما نوعی گزارش را در مورد نقاط حساس بازی به بینندگان ارائه دهیم.” گزارشگری در رادیو را تجربه کنید و صحبت کنید. دانستن آنچه می بیند و گاهی ندیدن ؛ آنچه در تلویزیون دیده می شود ، طبیعتاً نیازی به گزارش نیست ، زیرا توپ از زمین خارج می شود ، اما گاهی اوقات می بینیم که در گوشه دیگری از زمین ، به عنوان مثال ، یک بازیکن یک معلم خصوصی به سمت بازیکن دیگر می اندازد و داور یک قرمز می دهد یا کارت زرد و این جایی است که خبرنگار باید این نکات را داشته باشد. که بیننده آن را نمی بیند در غیر اینصورت ، اکنون همه بازدید کنندگان می دانند که چگونه نام ، زندگی ، خصوصیات شخصی و تکنیک و باشگاه بازیکنان را بدست آورند.

وی در پایان گفت: “به یاد دارم وقتی گزارش مسابقه کشتی را گزارش می دادم ، یک بچه ده ساله در کنار من بود.” وقتی تکنیک زیبا انجام شد ، داور سه امتیاز داد و نوجوان فریاد زد که آقای داور این پنج امتیاز را دارد! اکنون تقریباً همه با کار آشنا هستند. بنابراین کار یک مفسر و یک گزارشگر دشوار خواهد بود. اساس تفسیر خوب در تلویزیون ، ترکیب مناسب نکات و تصاویر است ، زیرا در گزارش ، مفسر باید دیدگاه بیننده را کامل کند. از موارد غیر منطقی که خشم مخاطب را برمی انگیزد و هیچ فایده ای ندارد ، باید خودداری کرد. سرعت نقاط گزارشگر باید همان سرعت حرکات باشد. نباید صحنه ها را به گونه ای ارائه دهیم که بیننده را تحت تأثیر قرار دهد. ما باید به زبان ساده صحبت کنیم و نه در مورد موضوع. هر طرفدار آتش سوزی سریع و مضاعف ورزشی فکر می کند که اگر از مفسر ورزشی بهتر نباشد ، از او کم نمی کند. حداقل ، او خود را یک حامل استاندارد می داند ، بنابراین هرچه اطلاعات بیشتری درباره تفسیر و گزارش داشته باشیم ، بهتر است. زیرا مجبور کردن طرفداران افراطی به ریختن خون ما هیچ خطایی نخواهد داشت.

انتهای پیام