دعوای “بهداشت” و “درمان” و دلواپسی برای یک انتخاب سیاسی

در مصاحبه ای با تیتر نیوز ، دکتر علی جعفریان وی درباره اولویت های بهداشتی در دولت بعدی گفت: “برنامه ای که دولت یازدهم در زمینه بهداشت انجام داده است ، برنامه تحول نظام سلامت نام دارد ، تمام کاستی ها و نقاط ضعف و قوت آن در صورت عدم اجرای آن. احتمالاً در کرونا خواهیم بود .ما مثل بعضی از کشورها شده ایم ، جایی که باید در یک خیابان بیمار بخوابیم.

هیچ کس مزایای طرح تغییر را تشخیص نداد

ما هنوز از زیرساخت های بهداشتی عقب هستیم

وی افزود: به گفته وی ، طی چهار تا پنج سال حدود 20 هزار تخت بیمارستانی در کشور اضافه شده و بیشتر تخت های موجود بازسازی شده ، امکانات و تجهیزات اضافه شده و سپس هیچ کس همان کار را انجام نداده است ناگفته نماند که این “کار مثبتی بود که آنها انجام دادند. همه فقط اشکالات موجود در طرح تحول سلامت را مشاهده کردند. گرچه ایراداتی داشت اما هیچ کس مزایای آن را تشخیص نداد. می خواهم نتیجه بگیرم که موضوع زیرساخت های بهداشتی بسیار مهم است و ما هنوز عقب هستیم. برخی از افراد می گویند وقتی تخت بیمارستان درست می كنید ، وقتی رویدادی مانند تاج یا حادثه مشابه رخ می دهد ، س theال باید این باشد كه نحوه كار تخت ها مشخص شود.

امکانات پزشکی ناکافی

جعفریان ادامه داد: این یک واقعیت است که نسبت تخت های بیمارستانی ما به جمعیت هنوز از حد استاندارد مطلوب فاصله دارد و هنوز در شرایط خوبی نیستیم. در واقع ، نوع فعلی عملیات شکننده است و با کمی تغییر ، ناگهان شکست می خوریم و شکست می خوریم. به همین دلیل ، اولین نکته این است که باید توجه جدی به تکمیل زیرساخت های بهداشتی داشته باشیم. زیرساخت ها و امکانات پزشکی موجود برای نیازهای کشور کافی نیست.

شبکه بهداشت در کرونا ممکن است قوی باشد ، اما …

“با این حال ، موضوع زیرساخت های بهداشتی نیز مهم است.” ما هنوز از زیرساخت های بهداشتی عقب هستیم و در این زمینه کاستی های چشمگیری داریم. با این حال ، شبکه بهداشت کرونا باید بسیار قوی تر بود ، اما شکست خورد و در پشت صحنه بود. اگرچه ما یک شبکه بهداشتی داریم که سالها افتخار کشور بوده است ، اما بیماری عروق کرونا ویروس قلب نشان داده است که شبکه بهداشت نیز نیاز به تعمیرات اساسی دارد. البته وزارت بهداشت باید در دولت دوم آقای روحانی وارد عمل شود ، اما وزیر بهداشت تغییر کرد ، سپس کارونا آزاد شد و اوضاع تغییر کرد.

پرونده الکترونیکی سلامت که بارها به بیرون درز کرده است ، اما مشخص نیست که کجاست!

پوشش ناقص شبکه بهداشت شهری

وی گفت: “با این وجود سیستم بهداشت و درمان ما باید در قبال موارد مشابه مسئول باشد.” وقتی صحبت از مواردی مانند کرونا می شود ، نگران چگونگی تزریق واکسن نباشیم ، اما دیدیم که آن را دریافت کردیم و هنوز هم این کار را انجام می دهیم. ما هنوز نمی دانیم که چگونه برنامه واکسیناسیون باید اجرا شود. در حالی که ما بارها اعلام کرده ایم که یک پرونده الکترونیکی وجود دارد و چند بار باز شده است ، اما هنوز مشخص نیست که این پرونده تا چه اندازه پیاده سازی شده و از کجا استفاده شده است. چرا افراد نمی توانند به راحتی شغل خود را استخدام و تعیین کنند ، به عنوان مثال ، تعداد افراد بین 65 تا 70 سال ، این افراد در این مراکز بهداشتی پرونده دارند و برای واکسیناسیون باید به کجا مراجعه کنند. این موارد نشان می دهد که زیرساخت های سیستم بهداشتی ما هنوز به کار زیادی نیاز دارد. علی رغم اینکه در یک زمان جمعیت روستایی زیادی داشتیم ، شبکه بهداشت و درمان ما توانست بسیاری از مشکلات واکسیناسیون و مراقبت های اولیه بهداشتی در روستا را برطرف کند ، اما اکنون که این جمعیت به شهر نقل مکان کرده اند ، از آنجا که ما نمی توانیم یک سیستم سالم در شهر ایجاد کنیم. شبکه بهداشت در این شهر توسعه نیافته ، ظرفیت آن تکمیل نشده و پوشش آن نیز کافی نیست.

چرخش اقتصاد بهداشتی کشور درست نیست

دو عامل عمده در اقتصاد سلامت ؛ تعرفه و نیروی انسانی

“سومین مسئله ، که ممکن است زیرساخت سایر بخشها باشد ، مسئله اقتصاد سلامت است.” وقتی اقتصاد سلامت به درستی کار نکند ، این زیرساخت کارایی نخواهد داشت و اقتصاد سلامت ما به درستی کار نمی کند. این فقط مقدار پول نیست. ” بخشی از این کار با سهم تولید ناخالص داخلی تخصیص یافته به سلامت و بخشی از نحوه تخصیص و مدیریت آن انجام می شود. یک عامل عمده در اقتصاد سلامت تعرفه ها در بخش های دولتی و خصوصی است و عامل اصلی دیگر تغییر قدرت است. اگر اینگونه نباشد ، ممکن است تجارت شما به درستی کار نکند.

انتظارات از بخش بهداشت همان 40 سال پیش نبود

کمبود برخی تجهیزات پزشکی لازم در بیمارستان ها

جعفریان تأکید کرد: “یادمان باشد که در سال 1400 ، مردم ایران از بخش بهداشت 40 سال پیش انتظاری نداشتند.” این بیمار که 40 سال پیش در یک بیمارستان دولتی بستری بود ، خدا را شکر کرد ، اکنون از این راضی نیست ، اما انتظار دارد خدمات بهتری در بیمارستان دولتی دریافت کند. وقتی ظرفیت اقتصاد به طور کلی ناکافی است ، ما نمی توانیم چنین خدمتی را به مردم ارائه دهیم. این فقط در مورد سلامتی نیست. اگر اقتصاد کشور رشد و توسعه نیابد ، همه بخش ها از جمله بهداشت آسیب می بینند. اکنون ، سلامتی یک مسئله ضروری است و فقط مسئله رضایت مردم و گرفتن هتل های خوب نیست ، بلکه ممکن است وضعیتی باشد که با آن روبرو هستیم. بنابراین هیچ دستگاه پزشکی وجود ندارد. شرکت ها می گویند این در گمرک است ، اما عمده تجهیزات پزشکی که ما هر روز استفاده می کنیم نیست. در این صورت ، فرد باید به مردم پاسخ دهد زیرا یک نارضایتی طبیعی وجود دارد که عواقب دیگری نیز دارد.

اقتصاد 3 اساس اصلاح نظام سلامت

وی گفت: بنابراین اقتصاد پایه و اساس مشاغلی است که ما در زمینه اصلاح نظام سلامت انجام می دهیم. اگر اقتصاد ضعیف باشد ، حتی اگر آن را مدیریت کنیم ، دستیابی به خدمات مطلوب و علمی امکان پذیر نیست. . “لازم به ذکر است که هر سرویس دارای هزینه است. اکنون در بخش بهداشت ، ما می گوییم که بیمه شده فقط 10 ثانیه هزینه را پرداخت می کند ، اما وقتی تعرفه کمتر از هزینه خدمات باشد ، ما مالیات را از کارمندان می گیریم ، بیش از 10 درصد مردم را دریافت می کنیم و ما کیفیت را کاهش می دهیم بنابراین ، تا زمانی که اقتصاد از سلامت خوبی برخوردار نباشد ، نمی توان سیستم بهداشت را به درستی کار کرد ، مردم راضی هستند و مردم سلامتی خود را بهبود می بخشند.

تعرفه های اصلی اقتصاد ترکیبی سلامت است

جعفریان درباره چگونگی اجرای برنامه های اصلاح سلامت در دولت آینده گفت: ما 30 تا 40 سال در اقتصاد سلامت بوده ایم که این موضوع تعرفه است. در همه ایالت ها ، از آنجا که آنها باید به همان میزان که تعرفه می پذیرند بپردازند ، آنها همیشه تعرفه ها را غیر منطقی تصویب می کنند. این دهه ها اتفاق می افتد. به عنوان مثال ، یک متخصص اقتصاد سلامت هزینه ویزیت را 10 تومان تعیین می کند ، اما دولت آن را 5 تومان بر اساس مقرون به صرفه بودن تعیین می کند. در این صورت قطعاً 5 تومان باقیمانده هم از جیب پزشک یا از جیب بیمارستان یا از جیب مردم هزینه شد.

وی افزود: اقتصاد اجباری نیست و با زور حل نمی شود اما استانداردها و فرمول های آن مشخص است. دولت باید به طور طبیعی تعرفه ها را تنظیم کند ، اما منطق اقتصادی آن را در نظر بگیرد. اگر تعرفه هایی را از این قیمت در نظر بگیرید ، بقیه هزینه ها به جای دیگری می رود ، یعنی یا خدمات را از شما می گیرند یا افراد را متفاوت می کنند. البته بخشی از تعرفه نیز بخشی از حرفه است که قوانین و ارزش های خاص خود را نیز دارد. اگر این موضوع روشن شود ، باید بپذیریم که تعرفه های ما خلاف واقع هستند و نباید انتظار کیفیت مطلوب خدمات را داشته باشیم.

ادعاها و انحرافات بهداشتی در “سلامتی”

نیاز به تکمیل زیرساخت “درمان” و به روزرسانی سیستم “بهداشت”

وی گفت: “از نظر زیرساخت ها ، اهداف ما باید روشن باشد ؛ از نظر بهداشتی ، باید اقدامات جدی انجام دهیم ، و از نظر درمانی ، باید زیرساخت های خود را تکمیل کنیم. این دو هیچ ارتباطی با یکدیگر ندارند” اظهاراتی که برخی از افراد بیان می کنند و هنگامی که ما در مورد درمان صحبت می کنیم ، آنها می گویند که آنها سلامتی خود را از دست می دهند ، و هنگامی که از سلامتی دفاع می شود ، آنها می گویند که چه کسی به بیماران پاسخ می دهد ، من فکر می کنم این یک انحراف کلی است. در بیمارستان (و اگر کسی معتقد است که ممکن است ، باید آن را به عموم مردم اعلام کند و قبل از انتخابات اعلام کند). تکمیل و ثبت نام و اقدامات لازم برای کاهش خطر ابتلا به بیماری های عفونی و غیرواگیر نادیده گرفته شد. ما نیاز داریم برای مدرنیزه کردن سیستم بهداشتی. در حال حاضر بیش از 70٪ از جمعیت ما شهری هستند و سیستم ما در شهرها بسیار ناکافی است. آیا پوشش خوبی ندارد و به نظر من ، پرونده مراقبت های بهداشتی فقط فرار از واقعیت های هر دو است مناطق.

پیشرفت چشمگیر در سلامتی. آره یا نه

ما نمی توانیم انتظار پیروزی داشته باشیم مگر اینکه سلامتی خوبی داشته باشیم

جعفریان گفت: “من نمی دانم که آیا تغییر عمیق در بخش بهداشت در کشور قابل تحمل است”. اما واقعیت این است که اگر می خواهیم کارایی سیستم بهداشت را افزایش دهیم ، چاره ای جز جمع آوری بیمه نداریم. کشورهای موفق این اقدامات را انجام داده اند. با این حال ، این اقدامات دارای هزینه های اجتماعی است و مشخص نیست که چه کسی حاضر به تهیه این هزینه ها است. ما باید بیمه خود را تقویت کنیم و بسته خدمات اساسی تحت پوشش بیمه را تعریف کنیم و در واقع تعرفه ها را تنظیم کنیم. تا زمانی که این موارد اتفاق نیفتد و سازوکارهایی برای مدیریت سلامت ایجاد نکنیم ، نمی توان انتظار پیروزی داشت.

سلامتی انتخاب سیاسی

چرا توجه به “سلامت” مردم برای دولت سیزدهم مهم است؟

“سیستم نوبت دهی ما ، نیروهای ارائه دهنده خدمات ، در کرونا اثبات کرده است که مردم دارای ذهنیت و مسئولیت خدمات هستند.” در عین حال ، پیشرفت های پزشکی ما در منطقه نشان می دهد که نیروهای ما از شایستگی و مسئولیت بالایی برخوردار هستند. بنابراین نیروهای بهداشتی وظیفه خود را انجام داده و برادری خود را اثبات می کنند. هدف سازمان بهداشت جهانی این است که سلامتی یک انتخاب سیاسی است. یعنی سیاست گذاران انتخاب می کنند که آیا سلامت باید در اولویت باشد. اگر سلامتی در اولویت باشد ، می توان انتظار جدی داشت. در غیر این صورت همان روند ادامه خواهد یافت. در صورت ترمیم و ترمیم بخش بهداشت ، هر ایرانی می تواند کارت سلامت الکترونیکی داشته باشد یا هر ایرانی اطلاعات سلامت خود را در کارت ملی خود داشته باشد. این امکان وجود دارد ، اما تنها در صورتی که به دنبال آن برویم. اولین مسئله این است که مفاهیمی را در مورد چگونگی ارتقا health بهداشت عمومی و اهمیت آن در ارتقا بهداشت عمومی بگنجانیم. اگر دولت مراقبت کند ، واقعاً می تواند.

در یک حالت بسیار خوش بینانه ، ما 2 سال دیگر عقب خواهیم افتاد

جعفرین با اشاره به مسئله کرونا گفت: کرونا پدیده ای بزرگ و تکرار شونده است و ممکن است هر 100 سال یک بار اتفاق بیفتد. این یک رویداد عظیم است و عواقب گسترده ای دارد. این هنوز حل نشده است و اگر روند طبیعی ویروس را بررسی کنیم ، سه تا پنج سال به طول می انجامد. خوش بینانه ترین نکته این است که واکسن های موجود می توانند از ابتلا به عفونت های شدید و مرگ و میر جلوگیری کنند و سویه های جدید یافت شده را می توان با واکسن های مشابه یا واکسن های تولید بهتر پوشاند. این خوش بینی تا دو سال ادامه دارد.

ما از واکسن کرونا عقب مانده ایم

واکسن کرونا ویروس تقریباً از 100٪ مرگ و میر جلوگیری می کند

“ما از واکسن کرونا عقب مانده ایم.” از آنجا که در وارد کردن واکسن تأخیر داشتیم و به گفته دانشمندان ، اداره عمومی واکسن های داخلی تا پایان ماه سپتامبر عملی نیست ، ما عملا هشت تا نه ماه پس از واکسیناسیون هستیم. بنابراین اولین اولویت بازگشت کشور به وضعیت نسبتاً طبیعی تهیه واکسن به هر شکل مخصوصاً برای گروه های پرخطر است. ما پنج تا شش میلیون نفر بالای 65 سال در کشور داریم. لازم به ذکر است که مرگ کرونا در حدود 67 سالگی بالای 65 سال اتفاق می افتد. از آنجایی که واکسن ها تقریباً 100٪ از مرگ و میر جلوگیری می کنند ، اگر این گروه را کاملاً واکسینه کنیم ، دو سوم بیماری که به تخت بیمارستان نیاز دارد و باعث مرگ می شود را از بین می بریم ، این یک قدم بزرگ است. این تا زمانی است که بتوانیم افراد دیگر را واکسینه کنیم تا جامعه به حالت عادی برمی گردد. اکثر کشورهای جهان توانسته اند این کار را انجام دهند و میزان مرگ و میر در برخی از کشورها با جمعیت مشابه جمعیت ما کمتر از 10 نفر در روز است. با این حال ، آنها به موقع برای واکسن اقدام کردند و تأخیری رخ نداد. در واقع ، واکسن باید تا آنجا که ممکن است تهیه شود ، که البته ظاهراً اکنون دولت در نظر دارد و آنها اعلام کردند که ما این جمعیت را تا پایان ماه ژوئیه پایان خواهیم داد.

جعفریان گفت: “ادامه کار با محدودیت های دائمی امکان پذیر نیست.” زیرا سرانجام مردم خسته می شوند و نمی توانند همه چیز را همزمان ببندند. زیرا همچنین به زیرساخت های اقتصادی قوی نیاز دارد. به نظر می رسد بدون واکسیناسیون هیچ راه منطقی وجود ندارد و تنها راه کنترل اختلالات عفونی واکسیناسیون است. افراد در معرض خطر باید در اسرع وقت واکسینه شوند تا از مرگ و بستری شدن در بیمارستان جلوگیری کنند و سپس جمعیت باقیمانده را برای جلوگیری از بیماری های بهداشتی ، اقتصادی و اجتماعی واکسینه کنند.

واکسن کرونا ویروس جهانی است

وی گفت: “مسئله واكسن تاج از دولت خارج شده است.” این دستورالعمل ها باید توسط مقامات عالی کشور صادر شود که اولویت اول کشور واکسیناسیون افراد در معرض خطر است و دولت بعدی باید به تعویق بیفتد.

انتهای پیام