آیینه ناصاف و جبرآلود تاریخ

همه می خواهند شخص ، گروه یا جریان دیگری را مقصر بدانند و تقصیر را به گردن او بیندازند. در ابتدا بحث کمی نرم بود ، اما به آرامی جو احساسی شد و مردم با رگهایی که از گردنشان بیرون آمد و صدای بسیاری از برده ها کاملاً خوشحال شروع به مبارزه کردند. طبیعتاً چنین جنگ هایی به نتایج روشن و قانع کننده ای منجر نمی شود. این فقط به ابهام می افزاید و در نهایت به افراد یاد می دهد که در اعماق ذهن خود (البته وقتی آرام باشند) آنچه که اتفاق افتاده است. حالا خواه مقصر باشد یا نه. این جریان و آن جریان البته این اولین بار نیست که این نوع درگیری ها و جنجال ها را می شنوم و می بینم.

من آنقدر شنیده و دیده ام که حساب او را گم کرده ام. غیرمعمول نیست که ذهنم حتی اندکی روشن شود و بتوانم به واقعیت های ناب دست پیدا کنم. فقط برای مدت طولانی گاز و صدای بد و گمراه کننده ای در گوش من وجود داشت. من کاریکاتورهای مشابهی را در بحث ها و بحث های رسانه ای دیده ام. من برای افرادی که می خواهند از درک به ظاهر علمی خود دفاع کنند احترام زیادی قائلم ، اما کم و بیش این مورد وجود دارد که از این میدان جنگ ، اطمینان خاطر ناشی از اطمینان است. احتمالاً خیلی کم می گویم.

اینکه ما چگونه درباره وقایع تاریخی قضاوت می کنیم یک موضوع کاملاً شخصی است و مردم نباید در قبال آن پاسخگو باشند. اما در عین حال نباید این واقعیت اساسی را نادیده بگیریم که ادراک و قضاوت درباره گذشته مبتنی بر واقعیت محض نیست. در حقیقت ، تصویر گذشته در ذهن فعلی فرد شکل می گیرد. مثل اینکه او می خواهد به گذشته در عکس فعلی نگاه کند. این رفتار لزوماً واقعی نخواهد بود زیرا در چنین رفتاری مسئله زمان و تغییر نتیجه در نظر گرفته نمی شود. در واقع بعید است که مورد توجه قرار گیرد. برای به دست آوردن تصویری دقیق از یک واقعه تاریخی ، لازم است همه عواملی که در آن نقش دارند ، مورد بررسی قرار گیرد و از آنجا که بسیاری از این عوامل تحت تأثیر زمان با گذشت زمان تغییر می کنند ، منطقی نیست که آنها بررسی کنند بی طرفانه حتی اگر طبق قوانین اساسی علم بپذیریم که اطلاعات همیشه ابدی است و مانند ماده و انرژی فقط بر اساس تخیل ناب تغییرات b را تغییر می دهد ، احیای گذشته امکان پذیر نیست.

من فکر می کنم ما می توانیم از نظر فنی و نسبی (با انرژی و زمان زیاد) اطلاعاتی در مورد این رویداد ارائه دهیم ، اما منطق اساسی سیستم به ما می گوید که این تنها داستان این رویداد است. گاهی اوقات در مطالعه بیولوژی سیستم برای دانشجویان ، مثالی می زنم که اگر پایگاه اطلاعات بیولوژیکی حافظ شیراز را بدست آوریم و بخواهیم حافظه دیگری بسازیم ، شاید در سطح بعدی صلاحیت بیولوژیکی ، می توان از نظر منطقی غیرممکن است حافظ تا بتواند برای یک حافظ قرن هشتم سرود بخواند.

دلیل منطقی این است که شعر حافظ محدود به زیست شناسی او نیست (به معنای عام). لازم است تمام عوامل تاریخی و جغرافیایی که منجر به ایجاد این خلاقیت منحصر به فرد این فرد شده اصلاح شود و آن را برای این بدن بیولوژیکی آماده کنیم. او به نوعی قرن هشتم دیگر و در قلب آن شیراز دیگری و در قلب آن تأثیر و نفوذی را که هر لحظه از زندگی در این شرایط بر روح برجای گذاشته است ، آفرید. در حقیقت ، نقشه حافظ غزالیصر به وابستگی همه عوامل بدا و اثبات پیشرفت وی بستگی دارد. از کودکی تا مرگ. منطق اساسی این است که غیرممکن است. ابر رایانه هایی که شبیه سازی بیولوژیکی را انجام می دهند می توانند فقط قسمت کوچکی از زندگی بیولوژیکی را برای مدت طولانی تقلید کنند. در واقع ، کسر بسیار کمی که ممکن است برای بیوتکنولوژی در پزشکی و داروسازی مفید باشد ، اما در واقع برای مورخان و زیست شناسان مفید نیست. یک تصویر تجزیه و تحلیل شده بر اساس داده های منتخب از Data Infinity که باید برای تصحیح واقعی در کنار هم قرار بگیرند و البته تعامل آنها نیز باید بسیار دقیق ارزیابی شود

با توجه به اینکه نکته اصلی این است که ، طبق نظریه های جدید ، حتی موضوعات کوچک و مهم تر می توانند این شبکه از تغییرات بزرگ را اساساً تغییر داده و بی اعتبار کنند. بدون شک ، زیست شناسی سیستم و هوش مصنوعی تا حد زیادی در بازسازی ربات های به ظاهر هوشمند کمک خواهد کرد. خودروهایی که توانایی های تحسین برانگیزی نیز از خود نشان می دهند. به نظر می رسد که حتی ممکن است زیست شناسی مولکولی بدن دقیق حافظ شیراز را انکار کند ، اما بین یک انسان واقعی و البته یک هنرمند واقعی که روح و ذهن او هر لحظه از یک شبکه گسترده تغییر شکل می گیرد. یک ماشین هوشمند و بدنه ای دقیق از تفاوت زمین تا آسمان است. شاید این واقعیت که هیچ کس دو بار از همان رودخانه عبور نکرده است ، حقیقت ناب را انکار می کند.

با این حساب ، من از شنیدن داوری روزافزون شدید درباره تاریخ ، به ویژه در تاریخ معاصر ، متعجب هستم. اکثر کسانی که قضاوت می کنند و به دنبال عوامل م effectiveثر برای قرار دادن در زیر میکروسکوپ هستند ، از منظر واقع بینانه (کلی) تاریخ به آن نگاه نمی کنند. همانطور که گفتم ، آنها بر اساس زمان حال و تجربیات خود ، در ذهن خود تاریخ سازی می کنند (بسیار ناقص) و قضاوت می کنند (بسیار نامناسب). همانطور که گفتم ، شخصی بودن این دیدگاه مشکلی ندارد ، اما من اغلب شاهد بوده ام که افرادی چنین دست به تخریب می زنند و تصویر ذهنی خود را به عنوان یک واقعیت غیرقابل قبول مشاهده می کنند ، و اساساً آنها سریع هستند و واقعیتهای بسیار عملی و واقعی را از بین می برند.

تاریخ ، مانند زیست شناسی و سایر علوم ، زمانی می تواند با دقت مطالعه شود که همه عوامل م componentلفه و البته تأثیرات آن (حتی عوامل کوچک) در نظر گرفته شود. بیشتر این نقشی می شود که انسان در ذهن خود تاریخ می سازد. نقشی خیالی و به دور از واقعیت. همانطور که زیست شناسان فکر می کنند ، این دانش (زیست شناسی) دانش واقعی زندگی نیست. این یک تصویر مصنوعی از انسان است و براساس محدودیت های حواس او ساخته شده است. در حقیقت ، قضاوت انسان در مورد زندگی است ، نه زندگی واقعی. مثل این است که یک سالن می خواهد درباره زندگی عقاب اظهارنظر کند و بسیار جالب است که به تدریج باور کنید که او به دانش واقعی عقاب رسیده است!

من فکر می کنم برای اکثر ما ، قضاوت در مورد اعمال و رفتار شخص دیگر بدون رفتن مستقیم به جایی که این اعمال و رفتارها اتفاق افتاده است ، بسیار زیاد است. وقتی وارد شدیم ، با کمال تعجب دیدیم که همان اعمال و رفتارها را تکرار می کنیم. آنچه ممکن است قبلاً از آن به عنوان منتقد سرسختی استفاده کرده باشیم. استفاده از عبارات ساده و مبهم مانند جبر تاریخی و عبارات مشابه در توصیف موضوعات مشابه آسان است. فکر می کنم این تفاسیر به برخی از حقایق اشاره دارند ، اما بسیار کلی هستند و معنای عمیقی ندارند. جبر و اختیار آزاد تعابیر مشابهی هستند که به طور کلی در فلسفه و الهیات مورد مطالعه قرار می گیرند ، اما در علوم طبیعی ، تأثیر عوامل و برهم کنش اطلاعات مورد توجه قرار می گیرد. اکنون می توان نتیجه را جبر یا اختیار یا هر چیز دیگری تفسیر کرد.

متأسفانه ، این نوع استدلال ها برای دوستانی که در این جلسه با صدای بلند بحث می کنند و چندین بار صدای خود را بلند می کنند ، نمی تواند باشد و نخواهد بود. جاش جایی برای احساسات باقی نمی گذارد. از طرف دیگر ، این احساساتی است که هسته اصلی تاریخ را روشن کرده است. شبکه گسترده ای از تأثیرات روانشناختی که بشر هنوز به اصول اولیه خود نرسیده است. آنها می گویند در این موارد ، فرد باید آرام باشد و به مردم اجازه دهد با گذشت زمان آرامش بیشتری پیدا کنند و سپس در زمان مناسب با آنها صحبت کنند. این روش ممکن است از نظر روانشناختی و اخلاقی مفید باشد ، اما با توجه به واقعیت تاریخی. زیرا شاید آنچه باعث درگیری و کینه شد اساساً عواملی بود که در طی روند صلح از بین رفت. من همان احساس را به یاد آوردم. چه چیزی بازگشت به این جلسه و تجزیه و تحلیل و اصلاح دقیق آن را غیرممکن می کند.