نقد فیلم The Lost Daughter- پرتره نامانوس یک مادر

اولین حضور مگی جیلنهال به عنوان فیلمساز و نویسنده در سال 2021 با یک دختر گمشده خواهد بود. فیلمی بر اساس رمانی به همین نام از النا فرانتا، نویسنده ناشناس ایتالیایی. (رمان دختر گمشده توسط ابوالحسن حاتمی به فارسی ترجمه و توسط انتشارات کتاب خورشید منتشر شده است.)

ادبیات اغلب به عنوان یکی از مهمترین منابع تغذیه در سینما در نظر گرفته می شود. اگرچه اقتباس سینمایی تقریباً مشابه خود سینما است، اما انتقال به مدیوم همچنان خطرناک‌ترین تغییر در عرصه داستان‌سرایی است. نسخه سینمایی «دختر گمشده» با حفظ روحیه کامل رمان، محیط اطراف خود را دارد. با این حال، تغییر مکان و شروع کاراکترها به این معنی نیست که ما دختر گمشده را به عنوان یک موضوع قابل اعتماد در نظر نگیریم.

مطالب پیشنهادی:فیلم های تاثیرگذار قرن 21 و 21 که هرگز فراموش نمی شوندبالاتر از همه استانداردها

لدا (اولیویا کلمن)، یک استاد طبقه متوسط ​​ادبیات تطبیقی، برای تعطیلات به سواحل گرمتر یونان رفت. در آنجا خاطرات مانند امواج دریا او را در بر می گیرد. حرکت بین گذشته و حال بخش بزرگی از فیلم است. این ساختار روایی مدرن، اثر را داستانی جلوه می دهد.

لدا ناگهان خود را در انتظار خانواده کوئینز می بیند که در نزدیکی او زندگی می کنند. همه چیز در مورد این خانواده او را به خاطرات قبلی خود باز می گرداند. از عروسک دختر کوچک تا خیانت به نینا (داکوتا جانسون). آتش زیر خاکستر دوباره می سوزد و تعطیلات آرام لدا را می سوزاند.

این زن جوان پیش از این موفقیت خود را به زندگی خانوادگی انتخاب کرده بود و امروز در کشور مادری اش عذاب وجدان دارد. دو راه ابدی عشق و خودخواهی. رابطه نینا و نوزادش خاطرات لدا را شیرین می کند. او مادر گمشده خود را به عروسک دزدیده شده تبدیل کرد.

با توجه به نام فیلم، دختر کوچک گم شده است، اما کشف فوری او این تصور را به ما می دهد که دختر گم شده شخص دیگری است.

مطالب پیشنهادی:17 فیلم با دخالت استودیو نابود شده استداستان مداخله هم هست

لدا لحظات متفاوتی از زندگی خود را از زنان این خانواده به خصوص نینا – و النا می گیرد. مادرانی که در دنیای مردانه پرسه می زنند و هر کدام به نوعی زنانگی خود را خفه می کنند. اکنون زنی است که زیر فشار فشار، خود را رها می کند. در مورد لدا شاهد این رستاخیز زنان در رابطه او با عروسک دزدیده شده ای هستیم که شبیه عروسک دوران کودکی اوست.

لدا دلتنگ خانه است. او در بیست سالگی تصمیم گرفت و امروز با اینکه پشیمان نیست، بخشی از زندگی خود را از دست داده است. خیانت و نزدیکی لدا به یک همکار، آغاز یک رابطه عاشقانه پرشور نیست. این یک جرقه کوچک است که به لدا یادآوری می کند که چقدر از خانواده اش متنفر است. او با ترک خانواده در واقع غریزه مادری خود را رد کرده است و اکنون این به ضرر او تبدیل شده است.

مراجعه منظم به ادبیات و آنچه در یونان می گذرد دو عاملی است که قطعا ما را به تفسیر اسطوره ها سوق می دهد. احتمالاً انتخاب نام لدا در قهرمان داستان به اسطوره لدا و قو اشاره دارد. لدا، همسر پادشاه اسپارت، یک زئوس زیبا بود، بنابراین وقتی به او پیوست (تجاوز به عنف را یاد گرفت)، خود را قوی کرد. پس از این رابطه، لدا دو تخم گذاشت. این ستاره سینما دو دختر نیز دارد. انتخاب این نام ممکن است بر وجود مادر ناخواسته در لدا تاکید کند. لدا همچنین آثار ویلیام باتلر یتس را ترجمه کرد. شاعری با شعری معروف در این افسانه.

موقعیت عجیب النا پس از ناپدید شدن عروسکش، گریه های بی وقفه و آزار دهنده همه را نیز به یاد اسطوره دمتر می اندازد. دمتریوس، الهه یونانی، آنقدر به دخترش پرسفونه علاقه داشت که مورد خشم همسرش زئوس قرار گرفت. زئوس برای نجات خود از این عذاب، دخترش را به قلمرو مردگان فرستاد. مادر بودن طبیعی به نظر می رسد.

لدا، نینا، النا، مینا، همه این نام ها عمدا با هم انتخاب شده اند. تا جایی که حتی در خود فیلم هم گاهی گیج می شوند. (در رمان نام عروسک النا نانی است.) همه چیز آماده است تا به این نتیجه برسیم که همه زنان فیلم – حتی دختر بچه ها – مادر هستند و یاد مادر گمشده لدا می افتند.

مطالب پیشنهادی:چرا سازندگان مورتال کامبت می گویند این فیلم چیزی فراتر از یک فیلم «کتک زدن» است؟بازیکنی که اسکرین پلیر شده است

لدا به سفارش علاقه مند است. این اجازه می دهد تا هرج و مرج در زندگی خانوادگی برای جلوگیری از بی نظمی های غیر منتظره. به همین دلیل است که مراقبت از کودکان قبل از آن یک مشکل است. پسران نوجوان شلوغی که در سالن سینما بازی می‌کنند و صندلی‌هایشان را حرکت می‌دهند. این باعث می شود که او در عرض چند دقیقه یک تخته نرد قابل حمل باشد. همان روحیه ای که او را مجبور به ترک فرزندانش کرد.

جالب اینجاست که اگرچه لدا از نظر روانی آشفته و خوش رفتار است، اما ما به او احترام می گذاریم. ما احساس او را درک می کنیم و به او صدمه می زنیم. از این بابت به کارگردان جیلنهال تبریک می گویم.

مادر بودن فقط یک موضوع ساده نیست. این یک تصمیم مهم است که باید سنجیده و برنامه ریزی شود. زیرا بر تمام جنبه های زندگی انسان تأثیر می گذارد. چنین ایده هایی یک دختر گمشده را به یک زن زن تبدیل می کند. شجاعت جیلنهال در به تصویر کشیدن رنج مادر به جای صفت مطلوب معمول، شگفت انگیز است. قهرمان فیلم کسی است که می فهمد حتی اگر شما او را دوست نداشته باشید.

جیلنهال به خوبی از انرژی کوتاه مدت برای ایجاد سطح مطلوب احساسات استفاده می کند. به خصوص در نمایش هایی با بار احساسی بالا. تنظیم دقیق فیلم برای سبک روایت کار می کند. علاوه بر این، داستان آرام و جذاب فیلم جذاب و دنبال‌شده می‌شود. انتخاب مناسب موسیقی به تقویت محتوای فیلم و حفظ محتوای موسیقایی کمک کرده است. مخصوصاً در ابتدا و انتها. موسیقی دختر گمشده از رفتار شخصیت حمایت می کند. و رفتار نامطلوب او!

نقطه ضعف بزرگ دختر گمشده که در تغییرات زیادی به چشم می خورد، مقدمه پیش فرض است. وقتی بخشی از یک رمان توجه آداپتور را به خود جلب می‌کند و آن را به رسانه جدیدی منتقل می‌کند، بدون توجه به عملکرد کلیه‌هایش. مثلاً بعد از اینکه لدا سرپرستی خانواده نینا را بر عهده گرفت، انتظار داشتیم به او پاسخ دهیم. این انتظار با هشدار ویل تقویت می شود، اما تا پایان فیلم پاسخی نمی بینیم.

دختر گمشده خیلی ها را آزار می دهد. در آن، هیچ چیز به پایان مطلوب نمی رسد. بیشتر ماجراها شروع می شوند اما تمام نمی شوند. در نهایت، فیلم در غبار غلیظی فرو می‌رود. پایان ممکن است برای دیگران باز باشد، اما اینطور نیست. زیرا هیچ تلاشی برای بستن داستان وجود ندارد زیرا هیچ چیز نمی تواند بسته شود. تمرکز فیلم بر روند «بودن» است.

مطالب پیشنهادی:تجزیه و تحلیل شخصیت شخصی – زخم شغلیمکبث مصدوم شد!

«دختر گمشده» فیلمی آرام و گرم است که نمایشی محترمانه از رابطه فرد مناسب برای تماشا با خانواده می سازد. با وجود نقاط ضعف، قابل احترام و قابل توجه است; با این حال، به وضوح فیلمی نیست که با سیل طرفداران همراه شود. بسیاری ممکن است آن را بسیار هنری، خسته کننده و بسیار وابسته بدانند. اما شروع خوب مگی جیلنهال برای رهبری ستودنی است. باید منتظر کارهای بعدی او باشیم.