نقد فیلم Birds Of Paradise: دنیای بی‌رحم بالرین‌ها

برخلاف تصور عموم که باله حرفه ای پردرآمد و ضعفی بزرگ است ، تجارت این رقص محبوب فاسد ، سفت و سخت و ظالمانه است. شرکت های مشهور در انتخاب بالرین ها و بردن آنها به سطح حرفه ای هیچ تردیدی ندارند و همچنین شرکت کنندگان را تشویق می کنند تا به دلیل این فشار هوا ، استعدادهای خود را توسعه دهند. داستان پرندگان بهشت ​​نیز مشابه است. در این فیلم روابط ناب و زیبا به رقابت و آزار و اذیت ناسالم تبدیل می شود زیرا بهترین کار رویکرد مخالف است. بدون ثبات.

در پرندگان بهشت ​​با دختری به نام کیت آشنا می شویم که با کمک یک مطالعه ناشناس از آمریکا به فرانسه نقل مکان کرد تا علاوه بر ادامه رویای خود ، بتواند با کسب جایزه بزرگ در رقص به پدرش کمک کند. رقابت. اما هیچ مشکلی برای او پیش نمی آید و همه با چشمانی عجیب به او نگاه می کنند. در همین دوران بود که او با دختری ثروتمند و اسرارآمیز به نام اِم آشنا شد و آنها پس از دعوا و آشتی فراوان با یکدیگر دوست صمیمی شدند. دوستان آینده آنها با جایزه این مسابقه مهم گره خورده است و هر دو آرزوی برنده شدن دارند.

شروع فیلم شبیه سوسپیریای معروف است (داریو آرژنتو / 1977). یک دختر خارجی که به اروپا آمده بود از آمریکا آمد تا شانس خود را در یک مدرسه رقص معروف امتحان کند. اما پرندگان بهشت ​​از همان ابتدا خود را متمایز کردند و محدود به چند نماد رمز و راز بودند. در نیمه دوم ، فیلم رویکرد متفاوتی نسبت به مسائل روانی و درگیری های خود مردم دارد. با بالا گرفتن رقابت بین M و Kate ، این مشاجرات به طور فزاینده ای در آنها تثبیت می شود و منجر به شرایط سختی می شود.

پرندگان نگران بهشت: قدرت برای ریسک ، کمال و تغییر اولویت های زندگی

اهمیت این رقابت باعث می شود که آنها هم در گذشته خود فکر کنند ، هم با شیاطین درون خود روبرو شوند و هم واقعیت شغل مورد علاقه خود را جنون بدانند. این استرس روی این دو دوست تاثیرات متفاوتی دارد. نتایج این مسابقه و رویدادهایی که می تواند در روز مسابقه رخ دهد ، مخاطب را درگیر داستان می کند. پرندگان بهشت ​​در معرض خطر هستند ، کامل هستند و اولویت های زندگی را تغییر می دهند. ما چقدر مایل هستیم که فداکاری کنیم تا وجدان خود را به دست آوریم یا آسیب برسانیم و دوستان خود را کنار بگذاریم؟

اما فیلم به همین جا ختم نمی شود و یک موضوع پیچیده را با سطوح روانکاوی مطرح می کند: بخشش! تا بتوانیم با جهل ارادی و – حتی اگر مصمم باشیم – با اشتباهات کنار بیاییم ، آنها را بپذیریم و در نهایت ببخشیم. روشی که گفتن آن به هیچ وجه آسان نیست و بر تمام انرژی و تمرکز فرد تأثیر می گذارد و در صورت عدم کنترل ، کم کم فرد را از بین می برد. حالا تصور کنید که شما دختر جوانی هستید که جاه طلب است و می خواهد در یک رقابت جدی بهترین باشد و باید با استرس ناشی از معلولیت کنار بیاید.

اگرچه او نماینده ثروت است (دختر یک دیپلمات فرانسوی در ایالات متحده که در تجمل بزرگ شده است) ، اما معلول ترین فرد فیلم است. در ابتدای فیلم ، او به عنوان یک دختر بی وفا معرفی می شود ، اما به تدریج مشخص می شود که قربانی اصلی داستان کسی نیست. حتی شخصیت اصلی فیلم که قرار است شخصیت اصلی فیلم باشد ، با رسیدن به نیمه دوم فیلم ، مکان مورد علاقه خود را ترک می کند و ما را با ترس ها و دردهای من تنها می گذارد.

از پرندگان بهشت ​​، ما دو نیمه متمایز داریم. نیمه اول سریع ، منسجم است و برای معرفی شخصیت ها کار می کند. در نیمه بعدی ، ما به اندازه سیاه شخصیت ها عادت می کنیم. پس از از دست دادن امید به کیت ، کیت شروع به ضرب و شتم می کند و او را به ساحل شکست عصبی می رساند.

نقاط ضعف: پرداخت ناقص و فرم کنترل نشده

پرندگان بهشت ​​بدون شروع و خروج لازم ، شروع بدی دارند. سکانس ابتدایی تقلید سبز او از قو سیاه (دارن آرونوفسکی / 2010) دارای اشکال است و به نظر می رسد ناقص است. مشکل بعدی کیفیت گفتگو است. جملات رد و بدل شده بین شخصیت های سه مورد اول کلیشه ای است و بیننده را از تعامل با داستان باز می دارد. پرندگان بهشت ​​، در حالی که مملو از نبوغ و مهارت هستند ، نمی توانند خود را دستکاری کنند و مانند یک قطار ظریف در انتقال معنای خود باقی می مانند.

با تشکر از تجربه کارگردان در ایجاد ترس و کاروان کار ، از تصاویر مرموز و رویایی پرندگان بهشت ​​استقبال می شود. با این حال ، در جنبه های دیگر فرمی ، او چیزی برای گفتن ندارد. تدوین آزاردهنده است و موسیقی مطابق انتظار با فیلم همراه نمی شود. از سوی دیگر ، قصه گویی و روابط بین شخصیت ها به خوبی جواب نمی دهد. دوستی و خصومت این دو دختر عمق لازم را ندارد و در نتیجه رفتار آنها منطقی به نظر نمی رسد.

پرندگان بهشت ​​با سه فعالیت مهم در بخش باله ارتباط تنگاتنگی دارد. مهمترین نتیجه قو سیاه این است که قدرت و کمال بادکنک ها را نشان می دهد و در نوع خود بهترین است. حرفه بعدی سوسپیریا ، بدون هیچ مشکلی ، فرار خوبی از رابطه رقاصان با شرکت ها است. توده گوشت و استخوان یکی از فعالیتهایی است که روابط خارج از بازی رقص را نشان می دهد ، یعنی رقابت ، پشت سر مدیران شرکت ، و سیاست های منفی و فشار زیاد بر رقاصان.

پرندگان بهشت ​​سعی کرده اند بخشی از هر شغل را به امانت بگیرند ، به همین دلیل شما خط مقدم را ندارید. به هر حال ، برخورد با دنیای بالرین ها فراتر از رقص سرگرم کننده ، لباس های جالب و رقص های شگفت انگیز است. نادرستی و دید زیاد می تواند نتیجه را خراب کند.

پرندگان بهشت ​​یک پایان و یک امید دارند. به عنوان آغاز جادوی خود ، Paradise Birds بی پایان و شگفت انگیز هستند و با یک بازی رقص به عنوان یک پایان زیبا به پایان می رسند. بازی ای که داستان یک قهرمان و یک شروع جدید را روایت می کند. راهی که من مجبور شدم با پاهای زخمی و زخمی او ، نتیجه تمرین باله ، راه بروم تا به آرامش روانی برسم. اثری که می توانید آن را تماشا کرده و از ایمان به قدرت امید و بخشش لذت ببرید.

اینجا بخوانید: